Zamykając 24 kwietnia klamrą, to był piękny dzień... ale zacznijmy od początku. Rankiem, jak każdego dnia podopieczni Środowiskowego Domu Samopomocy w Ganie przyjechali do ośrodka. Wszyscy ubrani na cebulkę w razie niepogody, pełni werwy, przygotowani na każdą ewentualność, z dużymi plecakami  i jeszcze większym uśmiechem wsiedli do busa. Kierunek - Opole , przystanek ZOO , powiedział jeden z opiekunów i ruszyliśmy.

To pierwsza wycieczka do  ogrodu zoologicznego i pierwsza w tak licznym gronie. Udział w wyprawie brało niemal 20 uczestników ze Środowiskowego Domu Samopomocy. Cała wycieczka zorganizowana została przez Dyrektora placówki i tym samym była bardzo miłą niespodzianką dla podopiecznych ośrodka. Pogoda za szybami, jak również ta w sercach z każdą minutą stawała się piękniejsza, słońce nieśmiało wychodziło z porannych zachmurzeń, widać było na twarzach podopiecznych ogromne zainteresowanie i podekscytowanie miejscem, do którego jedziemy oraz faktem, że jedziemy w tak licznym gronie. Podróż minęła szybko, na miejscu przywitało nas niemal bezchmurne już niebo a w powietrzu unosiła się  rozpierająca całą ekipę energia.

                Zwiedzanie rozpoczęło się, cytując słowa zabawnej piosenki "w pierwszej klatce małpy skaczą , hop, hop, hop..." i tak właśnie było, mogliśmy podziwiać niesamowity świat egzotycznych zwierząt, począwszy od małp, po goryle, żyrafy, dzikie koty i wiele wiele innych zwierząt dla większości z podopiecznych ŚDS-u widywanych do tej pory w programach edukacyjnych lub jedynie na ilustracjach książek. Na wyciągnięcie ręki znalazł się ten nieosiągalny świat, przybliżyliśmy się do tajemnicy jaką skrywają dzikie, żyjące w różnych zakątkach świata zwierzęta. Mogliśmy w kilka chwil przemieścić się z Afryki do Azji, czy też podróżować śladami tygrysów lub barwnego egzotycznego ptactwa. Pod koniec wycieczki uradowane widokami oczy i zmęczone przebytymi krokami nogi z całą pewnością były pełne szczęścia i bogate o nowe doświadczenia. Jak każda wyprawa, daleka czy bliska uczy nas nowych umiejętności, wzbogaca i dowartościowuje. Byliśmy przecież na końcu świata, byliśmy tam razem , pierwszy ale na pewno nie ostatni raz!